Си иде Блажо дома, и го гледа Пер’то како држе у раката ученичка книшка, и а разгледуе…
Му а зима од раката, а отвара и шо че виде, ѓоа ливче у кладилницата, сал кецови…
Одма шлапаницата опачички…пласссс…
-А мене прикаски ми кажујш, како се е петки а…
-Ама тате, да ти кажам…
Плассссс, уш една од другата страна..
-Нема туа шо да се лафе повиќе…
-Тате бе, чекај малку…
Трасссс, жешка шлапаница, ушлаците му зуат…
-Морреее, чекај малку, да ти кажам….
-Шо да ми кажиш, бе единичар…
-Ваа е твојта книшка бе, сабајлето а најди у подрумот…
