Алберт Ајнштајн бил извонреден научник и голем ум, но не бил надарен само за физика и во пронајдоците кои го менуваа човештвото, туку знаел и како да ја напише својата „теорија за среќа“.
Според приказните, Ајнштајн ја запишал таа негова теорија на хотелска сметка за да се заблагодари за гостопримливоста.
Toj запишал само две реченици, но толку биле моќни што навистина можат да послужат како апсолутна „теорија на среќа“ низ животот.
„Мирниот и скромен живот носи повеќе среќа отколку желба за успех во комбинација со постојаната грижа“, напишал Ајнштајн.
На вториот лист хартија тој ја оставил оваа порака: „Каде што има волја има и начин“.
И двата лисја хартија подоцна биле продадени на аукција за голема сума на пари, но секој добил можност да открие и да ги кристи насоките на Ајнштајн за среќен живот.
Будистите категорично се противат на т.н. „менталитет на вечните патници“, односно постојаното преминување на денешните препреки за утрешен успех.
Животот во овој случај личи на вечно возење со метро до станиците на кои фантазираме дека постои среќата.
Древниот римски филозоф Сенека, го изразил тоа остварување пишувајќи дека „најголемата препрека во животот е чекањето“.
Неговите зборови јасно ни порачуваат – иднината е непозната. Живеј сега! Втората реченица има уште поголемо значење поради тоа што ни открива дека во секој човек постои потенцијал да го направи тоа што го сака.
Дури и кога изгледа дека не постои решение, дека препреките се преголеми и дека исполнувањето на целта е предалеку, Ајнштајн нè потсетува – „Каде што има волја, има и начин“.
